80m FoxOring in Heerde (bij Zwolle) op 23 april 2006

Een mooie lentedag met vanuit het westen uit wat regen in de middag. Zo was grofweg de weersvoorspelling voor mijn eerste FoxOring dit jaar. De locatie was in de omgeving van Zwolle nabij het plaatsje Heerde aan de A50. Of zoals Freek de Jonge (Neerlands Hoop..) ooit gezegt heeft: "Prachtige snelweg, dwars door de natuur. Je zou zeggen die natuur moet er al geweest zijn, want zoiets moois leg je niet in korte tijd aan...."

Zo was het dan ook, een prachtig bosgebied en het toneel voor een venijnige FoxOring uitgezet door Dolf Kuiken PE1PFP. Toen ik daar aankwam (alleen dit keer, want Leo PA0LEZ had wat anders te doen) zag ik dat andere Leo PD2JLK er was. Hij had een warme jas aan, want op mijn eerder emailtje naar ondermeer hemzelf had hij geantwoord dat het hem te koud was, maar gelukkig was hij er toch nog. En zo mogen we het graag zien, hi. Ook Jan PA0JNH (met hond Kelly), Björn PD4BWD en Tommie NL-13197 waren er ook.

Er was een grote opkomst en naast een aantal wat meer recreatieve lopers, was het wedstrijd veld goed gevuld. En iedereen stond te trappelen van ongeduld. Gerard nam de honeurs waar voor Dolf en schreef iedereen in, terwijl Dolf op de terugweg was vanuit het bos wegens het uitzetten van de 15 vosjes. Vijftien??...daarover later meer.

Na wat gezellig te hebben rondgehangen, was het tegen enen tijd om te vertrekken. 12:55 kreeg ik mee als startijd en ging maar gelijk er vandoor, want ongemerkt was het al 12:57 geworden. Mijn vooraf bepaalde koers zou 2,3,4,5,6,11,13,12,15,14,10,16,9,8,7,1 worden, later zou daar nog wat verandering in komen (what's new!!).

Het parcours was uitstekend begaanbaar en al gauw had ik mijn eerste 4 knipjes op de kaart binnen. Op weg naar vos 6 leek het een "walk in the park" te worden, maar....ik had zes toch al moeten horen??? Ja daar is ie, alleen ging die meer richting vos 11 en jawel, het was vos 11. Snel geknipt en toen even terug. Er waren meerdere jagers op zoek en ik dacht, dan maar niet en ben doorgegaan naar nummer 13. Ik had een snelle conclusie getrokken dat het ding niet aanstond of zo. De vosjes gaven allemaal een ander deuntje op dezelfde frequentie. Die hadden we vooraf kunnen instellen op de peildoos met behulp van een oefenvosje bij de start.

Op weg naar vos 13 kwam ik een gezellig wandelend stel tegen die zo ik zag de koptelefoon hadden afgezet en zeiden dat het een fijne wandeling was. Geweldig. Later zagen ze me de struiken in duiken (naar een vos van Kuiken) en wisten dat daar de koptelefoon weer op kon. Het was een eigenaardig geluid deze vos 13. Om de 5 seconden een korte piep. Net te kort om een minimum (of maximum) te peilen als je er met je neus op stond. Duurde een tijdje voor ik de vos vond. Goeie vos!!

Door de brandgang naar 12, weer snel gevonden zo ook vos 14. Bij vos 15 kwam ik uit de tegenovergestelde richting Wim PA3AKK tegen. Ik was net te laat met weglopen bij die vos, want die zat ook lekker weggestopt. Na vos 10 kwam mijn eerste koers wijziging. Ongemerkt ging ik dwars door het bos naar vos 9 terwijl vos 16 op de route stond, foutje, maar ik liep straal voorbij vos 16. Ook niet aan??? Ik hoorde wel wat, maar dat bleek later vos 7 te zijn. Dan maar later even terug voor 16. Bij Vos 7 waren Björn en Tommie net geweest. Hierna snel vos 8 opgepikt. Het ging weer van een leien dakje. Toen weer naar de 16. Na enig speurwerk en een hint die ik onderweg had opgepikt dat de vos er echt wel was, vond ik deze rakker uiteindelijk in een diepe kuil tussen de wallen van iets dat "Het Kret" heette op de kaart. Rennen naar vos 1 nabij de finish en niet door het heide gebied, want daar zag ik een paar flinke heuvels en daar hadden mijn benen geen zin meer in. Er langs lopend zag ik wel dat het een erg mooi stuk natuur was. Even door de bosjes en daar hoorde ik vos 1 al aanzwellen. Over het pad dat naar de finish zou leiden lag een stevige tak en maskeerde het pad. Gelukkig ben ik op kaart en kompas afgegaan en achter die tak liep het pad verder zonder opstakels.

Eindtijd was in 1 uur en 19 minuten. Ik was tevreden. De jagers druppelden binnen (sommigen stroomden binnen, hi) en al gauw zag ik mijn derde plaatsing aan Dolf's waslijn terugzakken naar iets van een zevende plaats. Toch niet gek voor een middagje door de bossen hossen.

Nog even lekker zitten na kletsen over van alles en nog wat, Dolf had verfrissingen en koffie neergezet en die lieten we ons prima smaken. Al met al een fijne FoxOring....en o ja. Vos 6, wat was dat? Deze bleek Dolf in zijn grote haast (het parcours was wat lang...) te hebben vergeten. Of sterker vos 6 stond op de plaats van vos 7 met 6 op de tang en 7 op de kaart. Waar moesten we nu knippen...eerst in vakje zes en ik wilde net weglopen toen ik bedacht, nee..het was vos 7 dus vakje zeven en het maakt niet uit wat er op de tang staat (al staat er honderd keer 6 op....vos 600??..hi). Dus toen snel nog even vakje zeven geknipt en mijn pad vervolgd. De rest staat reeds beschreven.

Jan probeerde nog de laatste twee Vademeca te slijten. Ik probeerde nog te helpen door te zeggen dat ik er in stond en dat ik ze ter plekke zou signereren (, maar toen was er helemaal geen animo meer...hi).

Gelukkig geen boswachter gezien trouwens, want tegenwoordig riskeer je toch al gauw 50 europeesche dubloenen aan boete als je een stap naast het pad zet.

Op de terugweg natuurlijk de verwachtte regen die ik tegemoed reed richting het Zaanse. Wij hebben het in Heerde droog gehouden en vollop van die lentedag genoten.

Edwin Verburg PE5EDW
(VERON Zaanstreek)