Een sluipmoordenaar in bos en op hei 
(Lees 
ook dit verhaal: 
Gebeten door een teek, einde carrière ) 
De 
overheid waarschuwt u voor enge ziektes in tropische oorden, de overheid 
waarschuwt u voor AIDS en ook voor terroristische aanslagen (“200.000 
professionals waken voor uw veiligheid”), maar u wordt niet gewaarschuwd voor 
een gevaar in de bossen, duinen of zelfs bij u in de tuin of op het balkon! Een 
gevaar erger dan malaria en dat tienduizenden mensen in Nederland jaarlijks 
treft! Dit gevaar heet de Borrelia-bacterie (overgebracht door teken) die de 
ziekte van Lyme 
veroorzaakt.
Ongetwijfeld 
hebt u wel gehoord dat teken kunnen bijten en dat ze bacteriën bij zich dragen 
waarvan je ziek kunt worden, maar grote kans dat u tot die groep mensen behoort 
die denken dat als je ziek wordt, een kuurtje antibiotica een simpele oplossing 
is. Helaas, dat laatste is niet juist: iemand die ziek wordt ten gevolge van een 
tekenbeet, loopt het risico nooit meer van die bacterie af te komen en de rest 
van zijn leven ziek en moe te zijn!
In 2005 werd volgens het RIVM bij 17 
000 patiënten Lyme vastgesteld, dat is 40% meer dan in 2001 en bijna een 
verdrievoudiging sinds 1994. Omdat precieze incidentiecijfers niet bekend zijn, 
gaat men ervan uit dat dit het topje van de ijsberg is en dat het werkelijke 
aantal patiënten met een tekenbeet 16 keer zo groot is, hetgeen betekent dat 
jaarlijks ongeveer 900.000 mensen een tekenbeet oplopen. Omdat niet alle teken 
geïnfecteerd zijn met de Borrelia-bacterie krijgen ongeveer 300.000 mensen de 
infectie (bron: 
http://www.borreliose.nl/). 
HEEL Nederland is inmiddels risicogebied! 
Atlete Karin Ruckstuhl werd nota bene gewoon in de stad Utrecht 
gebeten!
Het volgende kunt u lezen op de site 
http://www.borreliose.nl/:
'Een paar dagen tot weken na de tekenbeet 
en de infectie treedt er een rode kring als huiduitslag op. Deze rode vlek 
genaamd erythema migrans (EM) verdwijnt meestal spontaan weer. Echter bij een 
groot deel van de patiënten verschijnt deze EM niet of wordt niet opgemerkt 
omdat deze op een minder toegankelijke/zichtbare plaats zit. Ook wordt er door 
minder dan 50% van de patiënten een tekenbeet herinnerd. In de eerste weken 
treden dan griepachtige klachten op met hoofd en nekpijnen, licht koorts, pijn 
in de ledematen en algemene malaise. Een gedeelte van de patiënten geneest 
spontaan, het RIVM houdt het op 80% maar recente exacte cijfers ontbreken. Ook 
is niet geheel duidelijk of dit een tijdelijke, soms zelf jarenlange 
symptoomvrijheid is zonder dat de bacterie geheel uit het lichaam is verdwenen 
om eventueel later voor een hernieuwde opleving te zorgen. Een studie van 
Vukadonov geeft aan dat éénderde van de patiënten 
asymptomatisch blijft in de 1ste fase en dat 57,4% van de patiënten in de late 
fase kwamen vanwege een onjuiste behandeling. 
Na deze lokale uiting (EM) van 
de ziekte, gaat deze zonder behandeling over in het tweede of gedissemineerde 
stadium. De bacterie is door het gehele lichaam verspreid en heeft zich in elk 
orgaan genesteld waarbij, de gewrichten, het hart en het centraal zenuwstelsel 
favoriet zijn. 
Uitingen van dit stadium zijn dan ook zenuwpijnen in gezicht 
en ledematen, hoofdpijnen, nekpijnen, lage rugpijnen, gewrichtspijnen, 
hartproblemen, cognitieve stoornissen, algemene vermoeidheid, enz.'
Na 
een tekenbeet is het dan ook van belang zo snel mogelijk (er zijn deskundigen 
die stellen dat 4 dagen de kritieke grens is, anderen houden het op 1 tot 2 
weken) behandeld te worden, aangezien de bacterie zich dan nog in het 
bloedplasma bevindt. Daarna boort hij zich in de rode bloedcellen en alle 
weefsels van het lichaam, tot aan de hersenen toe.
Antibiotica kan niet 
in de rode bloedcellen komen en ook niet of moeilijk in diverse 
weefsels.
Bijvoorbeeld rode bloedcellen hebben een levensduur tot 120 dagen - 
waarna de bacterie weer in het bloedplasma komt en pas dan weer aangepakt kan 
worden door antibiotica. Niet vreemd dus dat een antibioticakuur van 2 weken tot 
30 dagen (het maximum dat in Nederland gegeven wordt) meestal niet afdoende is. 
Huisartsen zijn vaak onvoldoende op de hoogte van de hardnekkigheid van de 
Borrelia-bacterie. Ikzelf was te laat met antibiotica en toen na afloop van een 
tiendaagse kuur de klachten bij mij terugkwamen, reageerde de huisarts 
stomverbaasd: “Dat kan niet”.
Er zijn zelfs huisartsen die stellen dat als 
een rode vlek middenin niet bleek wordt, je niet eens besmet bent! De kennis bij 
de meeste medici in Nederland lijkt 10 jaren achter te liggen!
Aleer er 
in Nederland een lange kuur gegeven wordt, moet er eerst getest worden. En daar 
zit een groot probleem: de testen hiervoor zijn zeer onbetrouwbaar. Daarbij: er 
wordt meestal op antistoffen getest en die zijn bij veel patiënten vaak niet 
aanwezig. Gevolg: arts zegt dat de patiënt niet ziek is (“het zit tussen de 
oren”, “het is wat anders”, “u bent gewoon vermoeid”), terwijl de patiënt 
dodelijk vermoeid is met zelfs af en toe uitval van lichaamsdelen. Over de 
controverse tussen het patiëntenkamp en het reguliere medische kamp leest u 
hier
hier 
(www.lymeout.org) een treffend verhaal. Leest u vooral de 'bottom 
line'!!
Het heeft er toe geleid dat sommige patiënten illegaal medicijnen uit 
het buitenland laten overkomen en zichzelf behandelen, gesteund door richtlijnen 
van de 
ILADS.
Gelukkig is sinds eind 2005 een goede test 
“op de markt” in de USA, die 100% accuraat schijnt te zijn  (Q-RIBb-test, 
zie www.bowen.org). Helaas wordt die test door veel medici in Nederland (nog) 
niet geaccepteerd. In Nederland schijnt 
prohealth.nl in Weert een 
vergelijkbare test te hebben.
Dan is er nog een probleem: resistentie! Na 
een mislukte (te korte en eenzijdige) antibioticakuur kan de bacterie resistent 
worden. De Borrelia-Burgdorferi bacterie heeft maar liefst 
132 genen en kan zich daardoor snel aanpassen aan een 
vijandelijk milieu. 
De Borrelia-bacterie is een zeer gevaarlijke en 
moeilijk te bestrijden bacterie, er zijn mensen (die jaren lang onbehandeld zijn 
gebleven vanwege een foute diagnose) 
in een rolstoel beland en in 
Amerika zijn er zelfs mensen aan overleden vanwege opgebouwde resistentie tegen 
antibiotica.
Inmiddels zijn er ook in Nederland enkele gevallen van 
patiënten die totaal “behandelresistent” zijn. Behalve in Amerika zijn er ook in 
Oostenrijk mensen aan overleden. 
In Amerika is via testen gebleken dat veel 
patiënten die de diagnose ALS, Alzheimer of fybromyalgie kregen, in 
werkelijkheid besmet waren met de Borrelia-bacterie.
Bent u te laat met 
een antibioticakuur (zoals gezegd is dat het geval na 1-2 weken) en bevindt u 
zich in stadium 2 waarin klachten optreden, dan kan een pittige antibioticakuur 
van minstens 30 dagen helpen. De
ILADS adviseert echter om te behandelen tot de klachten 
definitief en blijvend verdwenen zijn, maar helaas gebeurt dat in Nederland 
niet. 
Ik heb gehoord van enkele gevallen waarin men - na een 30-dagen 
durende antibioticakuur - definitief van de klachten af was. Er schijnen echter 
ook gevallen te zijn dat na jaren de bacterie de kop weer opstak. Het is 
gebleken dat de bacterie zich kan inkapselen en onverwacht (ten gevolge van 
bijvoorbeeld een val) weer tevoorschijn kan komen. 
Een goede kliniek, 
waar men veel ervaring heeft met Lyme, is 
http://www.gezondbeterworden.nl/Doordat veel patiënten er echter 
niet met een antibioticakuur vanaf komen, helemaal niet tegen (langdurige) 
antibiotica kunnen of bewust geen antibiotica willen gebruiken in verband met 
het gevaar van resistentie, wordt er naar alternatieven gezocht. Het daarbij 
meest gebruikte middel is 
Samento, een aftreksel van 
een Peruaans kruid dat een werkelijk wonderbaarlijke werking heeft. Na 4 dagen 
gebruik was ik van mijn klachten af, een zelfde snelheid als met de antibiotica. 
(Let wel: ik was er relatief snel bij.) De bacterie is echter zo snel nog niet 
verdwenen, dat zal over een maand of 8 moeten blijken, als ik mij weer laat 
testen.
Diverse onderzoekingen zijn er gedaan met Samento. Bij een groep 
chronische patiënten die resistent waren voor antibiotica bleek Samento 
geweldig te werken, terwijl van de controlegroep die met antibiotica 
behandeld werd, geen enkele persoon vooruit ging. 
Nog meer wonderbaarlijke 
genezingen 
leest u hier:
Volgens dit 
artikel kan Samento veel ziektes genezen of het genezingsproces 
ondersteunen.
Naast het direct vernietigen van bacteriën is een 
belangrijke werking van Samento dat het de algehele weerstand verhoogt, waardoor 
het door veel mensen gebruikt wordt die kwakkelen met hun 
gezondheid.
UIteraard is het wat de ziekte van Lyme betreft: voorkomen is 
beter dan genezen. Een goede start zou zijn als de overheid waarschuwingsborden 
zou plaatsen bij natuurgebieden. Onlangs werd nota bene wel gewaarschuwd voor 
een nieuwe gevaarlijke teek in............Turkije!