Een sluipmoordenaar in bos en op hei
(Lees
ook dit verhaal:
Gebeten door een teek, einde carrière )
De
overheid waarschuwt u voor enge ziektes in tropische oorden, de overheid
waarschuwt u voor AIDS en ook voor terroristische aanslagen (“200.000
professionals waken voor uw veiligheid”), maar u wordt niet gewaarschuwd voor
een gevaar in de bossen, duinen of zelfs bij u in de tuin of op het balkon! Een
gevaar erger dan malaria en dat tienduizenden mensen in Nederland jaarlijks
treft! Dit gevaar heet de Borrelia-bacterie (overgebracht door teken) die de
ziekte van Lyme
veroorzaakt.
Ongetwijfeld
hebt u wel gehoord dat teken kunnen bijten en dat ze bacteriën bij zich dragen
waarvan je ziek kunt worden, maar grote kans dat u tot die groep mensen behoort
die denken dat als je ziek wordt, een kuurtje antibiotica een simpele oplossing
is. Helaas, dat laatste is niet juist: iemand die ziek wordt ten gevolge van een
tekenbeet, loopt het risico nooit meer van die bacterie af te komen en de rest
van zijn leven ziek en moe te zijn!
In 2005 werd volgens het RIVM bij 17
000 patiënten Lyme vastgesteld, dat is 40% meer dan in 2001 en bijna een
verdrievoudiging sinds 1994. Omdat precieze incidentiecijfers niet bekend zijn,
gaat men ervan uit dat dit het topje van de ijsberg is en dat het werkelijke
aantal patiënten met een tekenbeet 16 keer zo groot is, hetgeen betekent dat
jaarlijks ongeveer 900.000 mensen een tekenbeet oplopen. Omdat niet alle teken
geïnfecteerd zijn met de Borrelia-bacterie krijgen ongeveer 300.000 mensen de
infectie (bron:
http://www.borreliose.nl/).
HEEL Nederland is inmiddels risicogebied!
Atlete Karin Ruckstuhl werd nota bene gewoon in de stad Utrecht
gebeten!
Het volgende kunt u lezen op de site
http://www.borreliose.nl/:
'Een paar dagen tot weken na de tekenbeet
en de infectie treedt er een rode kring als huiduitslag op. Deze rode vlek
genaamd erythema migrans (EM) verdwijnt meestal spontaan weer. Echter bij een
groot deel van de patiënten verschijnt deze EM niet of wordt niet opgemerkt
omdat deze op een minder toegankelijke/zichtbare plaats zit. Ook wordt er door
minder dan 50% van de patiënten een tekenbeet herinnerd. In de eerste weken
treden dan griepachtige klachten op met hoofd en nekpijnen, licht koorts, pijn
in de ledematen en algemene malaise. Een gedeelte van de patiënten geneest
spontaan, het RIVM houdt het op 80% maar recente exacte cijfers ontbreken. Ook
is niet geheel duidelijk of dit een tijdelijke, soms zelf jarenlange
symptoomvrijheid is zonder dat de bacterie geheel uit het lichaam is verdwenen
om eventueel later voor een hernieuwde opleving te zorgen. Een studie van
Vukadonov geeft aan dat éénderde van de patiënten
asymptomatisch blijft in de 1ste fase en dat 57,4% van de patiënten in de late
fase kwamen vanwege een onjuiste behandeling.
Na deze lokale uiting (EM) van
de ziekte, gaat deze zonder behandeling over in het tweede of gedissemineerde
stadium. De bacterie is door het gehele lichaam verspreid en heeft zich in elk
orgaan genesteld waarbij, de gewrichten, het hart en het centraal zenuwstelsel
favoriet zijn.
Uitingen van dit stadium zijn dan ook zenuwpijnen in gezicht
en ledematen, hoofdpijnen, nekpijnen, lage rugpijnen, gewrichtspijnen,
hartproblemen, cognitieve stoornissen, algemene vermoeidheid, enz.'
Na
een tekenbeet is het dan ook van belang zo snel mogelijk (er zijn deskundigen
die stellen dat 4 dagen de kritieke grens is, anderen houden het op 1 tot 2
weken) behandeld te worden, aangezien de bacterie zich dan nog in het
bloedplasma bevindt. Daarna boort hij zich in de rode bloedcellen en alle
weefsels van het lichaam, tot aan de hersenen toe.
Antibiotica kan niet
in de rode bloedcellen komen en ook niet of moeilijk in diverse
weefsels.
Bijvoorbeeld rode bloedcellen hebben een levensduur tot 120 dagen -
waarna de bacterie weer in het bloedplasma komt en pas dan weer aangepakt kan
worden door antibiotica. Niet vreemd dus dat een antibioticakuur van 2 weken tot
30 dagen (het maximum dat in Nederland gegeven wordt) meestal niet afdoende is.
Huisartsen zijn vaak onvoldoende op de hoogte van de hardnekkigheid van de
Borrelia-bacterie. Ikzelf was te laat met antibiotica en toen na afloop van een
tiendaagse kuur de klachten bij mij terugkwamen, reageerde de huisarts
stomverbaasd: “Dat kan niet”.
Er zijn zelfs huisartsen die stellen dat als
een rode vlek middenin niet bleek wordt, je niet eens besmet bent! De kennis bij
de meeste medici in Nederland lijkt 10 jaren achter te liggen!
Aleer er
in Nederland een lange kuur gegeven wordt, moet er eerst getest worden. En daar
zit een groot probleem: de testen hiervoor zijn zeer onbetrouwbaar. Daarbij: er
wordt meestal op antistoffen getest en die zijn bij veel patiënten vaak niet
aanwezig. Gevolg: arts zegt dat de patiënt niet ziek is (“het zit tussen de
oren”, “het is wat anders”, “u bent gewoon vermoeid”), terwijl de patiënt
dodelijk vermoeid is met zelfs af en toe uitval van lichaamsdelen. Over de
controverse tussen het patiëntenkamp en het reguliere medische kamp leest u
hier
hier
(www.lymeout.org) een treffend verhaal. Leest u vooral de 'bottom
line'!!
Het heeft er toe geleid dat sommige patiënten illegaal medicijnen uit
het buitenland laten overkomen en zichzelf behandelen, gesteund door richtlijnen
van de
ILADS.
Gelukkig is sinds eind 2005 een goede test
“op de markt” in de USA, die 100% accuraat schijnt te zijn (Q-RIBb-test,
zie www.bowen.org). Helaas wordt die test door veel medici in Nederland (nog)
niet geaccepteerd. In Nederland schijnt
prohealth.nl in Weert een
vergelijkbare test te hebben.
Dan is er nog een probleem: resistentie! Na
een mislukte (te korte en eenzijdige) antibioticakuur kan de bacterie resistent
worden. De Borrelia-Burgdorferi bacterie heeft maar liefst
132 genen en kan zich daardoor snel aanpassen aan een
vijandelijk milieu.
De Borrelia-bacterie is een zeer gevaarlijke en
moeilijk te bestrijden bacterie, er zijn mensen (die jaren lang onbehandeld zijn
gebleven vanwege een foute diagnose)
in een rolstoel beland en in
Amerika zijn er zelfs mensen aan overleden vanwege opgebouwde resistentie tegen
antibiotica.
Inmiddels zijn er ook in Nederland enkele gevallen van
patiënten die totaal “behandelresistent” zijn. Behalve in Amerika zijn er ook in
Oostenrijk mensen aan overleden.
In Amerika is via testen gebleken dat veel
patiënten die de diagnose ALS, Alzheimer of fybromyalgie kregen, in
werkelijkheid besmet waren met de Borrelia-bacterie.
Bent u te laat met
een antibioticakuur (zoals gezegd is dat het geval na 1-2 weken) en bevindt u
zich in stadium 2 waarin klachten optreden, dan kan een pittige antibioticakuur
van minstens 30 dagen helpen. De
ILADS adviseert echter om te behandelen tot de klachten
definitief en blijvend verdwenen zijn, maar helaas gebeurt dat in Nederland
niet.
Ik heb gehoord van enkele gevallen waarin men - na een 30-dagen
durende antibioticakuur - definitief van de klachten af was. Er schijnen echter
ook gevallen te zijn dat na jaren de bacterie de kop weer opstak. Het is
gebleken dat de bacterie zich kan inkapselen en onverwacht (ten gevolge van
bijvoorbeeld een val) weer tevoorschijn kan komen.
Een goede kliniek,
waar men veel ervaring heeft met Lyme, is
http://www.gezondbeterworden.nl/Doordat veel patiënten er echter
niet met een antibioticakuur vanaf komen, helemaal niet tegen (langdurige)
antibiotica kunnen of bewust geen antibiotica willen gebruiken in verband met
het gevaar van resistentie, wordt er naar alternatieven gezocht. Het daarbij
meest gebruikte middel is
Samento, een aftreksel van
een Peruaans kruid dat een werkelijk wonderbaarlijke werking heeft. Na 4 dagen
gebruik was ik van mijn klachten af, een zelfde snelheid als met de antibiotica.
(Let wel: ik was er relatief snel bij.) De bacterie is echter zo snel nog niet
verdwenen, dat zal over een maand of 8 moeten blijken, als ik mij weer laat
testen.
Diverse onderzoekingen zijn er gedaan met Samento. Bij een groep
chronische patiënten die resistent waren voor antibiotica bleek Samento
geweldig te werken, terwijl van de controlegroep die met antibiotica
behandeld werd, geen enkele persoon vooruit ging.
Nog meer wonderbaarlijke
genezingen
leest u hier:
Volgens dit
artikel kan Samento veel ziektes genezen of het genezingsproces
ondersteunen.
Naast het direct vernietigen van bacteriën is een
belangrijke werking van Samento dat het de algehele weerstand verhoogt, waardoor
het door veel mensen gebruikt wordt die kwakkelen met hun
gezondheid.
UIteraard is het wat de ziekte van Lyme betreft: voorkomen is
beter dan genezen. Een goede start zou zijn als de overheid waarschuwingsborden
zou plaatsen bij natuurgebieden. Onlangs werd nota bene wel gewaarschuwd voor
een nieuwe gevaarlijke teek in............Turkije!