2m
ARDF-vossenjacht Staphorsterbos 23-oktober 2005
Bij
aankomst in het Staphorsterbos kwam de rust ons tegemoet. We kwamen aan rond
12:30 en Dick zat ons reeds op te wachten in zijn kantoor (de laadklep van
zijn voiture). We mochten zelf onze starttijd bepalen. Hadden we toen geweten
wat hij voor ons in petto had, waren we niet gestart (hi). We konden kiezen
uit een drie of vijf vossenjacht. De jacht was zodoende ook geschikt als oefenloop
voor families. Huurdozen waren er genoeg, al leek het dat de meeste van ons
de eigen wapens mee hadden genomen. Wij gingen om 12:45 van start. Noord-Holland
was goed vertegenwoordigd met 5 jagers, t.w. Jan (PA0JNH), Björn (PD4BWD),
Tommy (NL13197) waren er ook. Het wordt beter, maar er kunnen nog meer Zaankanters
bij (het bos was groot genoeg).
Edwin
ging op een holletje van start en Leo stapte gewoon flink door. Direct het
bos in, want de eerste peilingen gaven aan dat de vossen door Dick goed verstopt
waren in het dichte struikgewas. Alleen door Dick, ….? Of had hij de hulp
in geroepen van kabouters..?? Er bleken nogal wat reflecties te zijn van de
vossen en wij vermoedden dat er een groot aantal van die kleine handlangers
bezig waren met soort reflectie therapie. Soms van de paden af zagen wij enorme
aantallen paddestoelen in diverse kleuren en soorten (, dat vormde het bewijs
en ook dat Janneke een reflector in het bos had gevonden!!). De vossen waren
hierdoor erg moeilijk uit te peilen. Edwin had de volgorde 3, 4, 1, 5, 2 gekozen
en Leo 5, 1, 2. Edwin is na vos 3 een tijdje op zoek geweest naar nummer 4,
maar is daar maar weer weggegaan, want deze was net even te goed verstopt
(op ca. 20m gemist). Leo had vos 5 al snel te pakken. Toen Edwin en Leo elkaar
tegenkwamen bij vos 1 waren we al meer dan een uur onderweg. Na vos 1 gingen
wij weer ieder onze eigen weg. Kruispeilingen gaven de nieuwe koers aan en
die scheen weer richting startpunt te wijzen. Het weer hield zich uitzonderlijk
goed, gezien het feit dat we onderweg veel donkere wolken zagen boven het
gebied. Pas na afloop begon het wat te regenen. De paden waren goed begaanbaar,
al moest je wel uitkijken voor paard en wagens die in dit gebied rondhossen.
Een paar verbaasde blikken van omstanders, maar niet echt veel hoeven uit
te leggen wat we aan het doen waren (ze vroegen er niet naar).
Edwin
heeft ook vos 2 laten zitten, al was hij er erg dicht bij in de buurt, maar
wilde binnen de twee uur terug zijn. Achteraf bleek er deze keer geen 2 uur
tijdslimiet te zijn. De jager met wie hij toen opliep, en samen wat peilingen
aan het doen was naar de laatste vos (nummer 2) bleef daar nog even om die
vos 2 te peilen (wat hem later ook gelukt was). Leo ging per “moeder vos”
naar de start en Edwin heeft zijn kaart en kompas gebruikt om thuis te komen.
Aldaar aangekomen werden wij afgeklokt door de hoofdkabouter PA0DFN, er waren
wel ERG veel reflecties in dit geheimzinnige natte bos. Janneke had geen last
van kabouters, want die houden niet van honden (wist jij het soms?).
Al
met al heeft Dick PA0DFN de vossenjacht heel goed uitgezet en de vossen goed
verstopt. Wij werden als jagers dan ook behoorlijk op de proef gesteld. Complimenten
aan Dick (en zijn helpers, hi).
Leo
PA0LEZ en Edwin PE5EDW.