De Sahara was(!!) voor mij synoniem aan droogte (denk maar aan de NK van dit jaar), maar nu was dit wel anders. Op de zaterdag zijn Leo/PA0LEZ en ik via de Snertjacht in Emmen (op vrijdag) en de ARDF in Haltern (zaterdag) droog in Ommen aangekomen, maar in de ochtend werden wij bij het ontbijt in ons hotel getrakteerd op een flinke hoeveelheid hemelwater. Het zou een zeer vochtige Sahara blijken te zijn. We kwamen rond 11:30 uur aan bij de start. Björn, Tommie, Dick en Jenny waren er al. Ton zat ook reeds klaar om het startsein te geven.
Om 12:10 ging ik maar gelijk van start, want van wachten wordt je alleen maar natter dacht ik. Mijn looproute zou zijn 3-4-1-2-5 en dat bleek een goede keuze. Vos 3 zat goed verstopt tussen een grote kluit takkenbossen rond een lage den, maar deze was snel gevonden. Het pad naar vos 4 leidde in zuid-oostelijk richting en ik zat op het juiste spoor. De ROX-2T peildoos bleek weer een uitstekende hulp te zijn bij het elimineren van reflekties. De diepe nul aan de achterkant en goede verzwakking lieten niets aan het toeval over en voor ik het wist liep ik tegen vos 4 aan.
Vos 1 was even puzzelen, want ik moest aan de rand van het bos om een bosje heen weer terug over een ruiterpad en natuurlijk ging net die (...) vos weer uit. Een laatste peiling en maar gewoon over die lijn gelopen en jawel...daar was de verlossende oranje/witte prisma. Tot die tijd nog geen ander slachtoffer van Ton's "Otterjacht" gezien. De eerste die ik tegenkwam was Tommie, die volgens mij toen vanaf vos 2 op weg was naar vos 1. Bij vos 2 heb ik 3 cycles verbruikt om dat ding te vinden en uiteindelijk via een groot aantal kleine denneboompjes en een diepe greppel bij de kniptang 2 gekomen. Ik kan je wel vertellen dat ondanks de druilerige regen was ik toen nog niet helemaal doornat, maar na een korte tocht door kleine, heeeel erg natte denneboompjes was ik soppend in de schoenen en totaal doorweekt. Bedankt Ton...hi.
Tussen vos 2 en 5 kwam ik het illustere duo Ivo/Herman tegen die toen volgens mij alleen vos 5 nog hadden gevonden. Zij hebben toen in razend tempo de overige vier vossen binnen gehaald, want ze finishden vlak na mij. De tocht naar 5 was best lang en hoewel deze voor een aantal jagers problemen opleverde (Tommie begreep niet waar Jenny bleef toen hij bij de finish aan kwam) had ik hem binnen 2 doorgangen te pakken om daarna snel de brandgang naar de MO te nemen. De MO was van vitaal belang, want ik wist al na vos 4 niet meer waar ik was op de kaart (hi). Maar zoals ik wel vaker zeg:"Als je hem hoort, dan heb je hem..." ging ik dus ook zo naar de finish.
Het was een lange jacht die naar mijn calculaties met behulp van GoogleEarth zo'n 9,5 km op mijn teller had gezet. Dat maakt bij 90 minuten looptijd ruim 6km/u. Ik ben tevreden en hoewel het best fris was gaf deze jacht me een warm gevoel. Wederom een ree gezien en zeer veel mooie vliegenzwammen (rood met witte stippen). Zouden er weer kabouters geweest zijn in dit bos die met hun beruchte reflektie-therapie bezig waren...?? Dick was er tenslotte ook (hierbij refereer ik naar een jacht in het Staphorsterbos, waarbij wij Dick verdachten van het heulen met de kaboutergemeenschap (zie http://www.veron.nl/afdeling/zaanstreek/vossenjagen/2005/ARDF/2m_ARDF_Staphorst_2005-10-23.htm).
Uiteindelijk bleek ik de snelste tijd neer te hebben gezet en na mij Dick, Ivo, Herman en Tommie. De inwendige mens heeft Ton goed verzorgd met z'n soepen. En na het bekendmaken van de ranglijst zijn Leo en ik terug naar het Zaanse gegaan met een zeer voldaan gevoel en een grote kluit natte, dampende kleding in de kofferbak. Het was erg gezellig, sportief en vooral vochtig.
Goed gedaan Ton!! Het was een erg geslaagde ARDF in de natte Sahara.
Edwin PE5EDW (VERON Zaanstreek)